Femtokomórki były jednym z dokonań ery GSM, która zaprojektowała je specjalnie dla potrzeb prężnie rozwijających się w tym czasie, małych przedsiębiorstw oraz firm prywatnych. Mogły one, podobnie jak Pico Cells, bez problemu funkcjonować w środowisku zabudowanym, pokonując barierę anten, które wcześniej wymagały od użytkowników telefonów komórkowych, korzystania z nich na zewnątrz.
SZEROKOPASMOWE POŁĄCZENIE INTERNETOWE, ANTENY I ZASIĘG.
Femtokomórki oprócz tego, że były wyposażone w wszystkie elementy składowe charakterystyczne dla standardu GSM, to mogły się już łączyć z dostawcą usług telekomunikacyjnych za pomocą Internetu. Wszystko to dzięki dokonaniom internetowych połączeń szerokopasmowych. Komórki parasolowe, które były również projektem stworzonym w epoce GSM, posiadały wysoko wyspecjalizowaną funkcję, która polegała na tym, że mogły one “zasłaniać zacienione obszary mniejszych komórek i wypełniać zakresy im niedostępne”. Brzmi dość magicznie, lecz jak zwykle związane jest to z działaniem zasad fizyki oraz wspomnianego parasola, w który został wyposażony ten właśnie telefon.
ZASIĘG WEWNĘTRZNY I PŁYTKA PICO CELLS.
Anteny bazowe stacji odbioru, rozmieszczono w niezbyt dużej odległości ze względu na ograniczony zasięg mobilnych aparatów telefonicznych. Najdłuższa odległość przestrzenna, obsługiwana przez GSM w praktyce wynosiła 35 kilometrów (22 mil). Standard GSM posiada również możliwość obsługi zasięgu wewnętrznego. Jest to możliwe, dzięki zastosowaniu wewnętrznej stacji bazowej odbioru sygnału, od której nazwy powstał telefon Picocells, wyposażony w płytkę typu pico. Zasięg wewnętrzny mógł być osiągalny, również dzięki zastosowaniu wewnętrznego wzmacniacza zasilanego przez rozgałęźnik zasilania (system anten rozproszonych). To dodatkowe doposażenie telefonu komórkowego, spowodowało, że sygnał nadawczy mógł zostać rozbity na obszarze płytki pico i tym samym wzmocnić moc odbioru radiowego sygnału telekomunikacyjnego. Baza nad bazą, sygnał nad anteną. Idea po raz kolejny pokonała bariery systemowe, wyznaczone przez ograniczenia definicyjnych zakazów.
OBSZARY SYGNAŁU RADIOWEGO, A PRZEJĘCIE PASM MEGAHERTZÓW.
Pasma częstotliwości GSM. Działają w dwóch głównych zakresach: w oparciu o nośnik przeznaczony dla generacji 2G oraz pasma częstotliwości dostępu UMTS. Sieci 2G funkcjonują w dwóch głównych zakresach pasma częstotliwości radiowej: od 900 Mhz do 1800 Mhz.
Gwałtowny rozwój technologii GSM sprawił, że sieci 2G przeszły w pasma dostępne jedynie dla źródeł generacji telefonów 3 i 4 G. Nie było to związane z natychmiastowymi konsekwencjami prawnymi oraz nadaniem nowych definicji dla dopiero co rodzących się koncepcji 3G, ponieważ oficjalnie moduł oraz komisja UE, uznały i skonkretyzowały je pojęciowo, dopiero po nastaniu pewnych faktów. Czy nie na tym przypadkiem polega wyciąganie wniosków oraz właściwa ocena tego, co miało miejsce zupełnie niedawno? Restrykcje prawne w tym czasie, nosiły znamiona sprawiedliwości, ponieważ nikt nie osądzał tego typu dokonań, ze względu na tempo rozwoju technologii i kierunków transmisji telekomunikacji.
Rząd lubi działać w tył, jeśli sprzyja państwu i prawu. Ten jego zakres definicyjny, obecnie nam chyba nie sprzyja, ponieważ nie jest spełniany. Polityka państwa i prawa, nie jest jedynie pomysłem Platona, ale także rodzajem rozwiązywania aktualnych konfliktów.
